Onze laatste dag van de België tour.
Oj oj oj, ik ben net thuis van het rijden en moet even bijkomen.
Goed, maandag, gisteren.
Het was een bewogen dag. Of nou ja, ik moet het even uitleggen: we zouden eigenlijk in Stamineeke spelen in Webbekom, maar dit kon niet doorgaan i.v.m. dat de eigenaresse ziek was. Dus intern gingen we even overleggen of we nou nog iets anders moesten regelen of dat Esker en ik een dag eerder naar huis zouden. Maar we dachten; we zijn hier nu toch, we spelen graag, als er nog iets anders kan, dan doen we dat het liefst.
En zo geschiedde.
Wendy (de Belgische boeker dus, even opletten heh, ik heb hem al eerder genoemd!) moest aardig aan het werk om nog iets te kunnen regelen. Uiteindelijk leek het hem (en ons) een mooi idee om er een soort thuiswedstrijd van te maken, in Tienen, waar wij bijna alle nachten hebben geslapen.
Pand10, een oud pand aan het station van Tienen, was beschikbaar, gezien het o.a. wordt gerund door schoonfamilie van Wendy. Tevens was het simpelweg ook echt een mooie locatie om een intiem concert te geven.
Goed, een thuiswedstrijd dus. Dat betekende; veel tijd over op die dag, want de reistijd was nihil en we aten ‘thuis’. Dus die dag heb ik ook nog even een wandeling gemaakt door Tienen (ik kwam uit in velden, prachtig) en kwam ook nog de oud burgermeester van Tienen tegen, die een praatje maakte. Toen ik verstomd reageerde op zijn ‘ça va?’ had hij waarschijnlijk gelijk door dat ik niet van hier was.
Daarna nog even lezen, eten en op weg naar Pand10.
Wauw. Wat een mooie locatie. Ik kan de juiste woorden niet gebruiken om het te omschrijven maar ik ga het toch proberen: een prachtig oud pand, met een houten plafond, grote ramen (als poortjes), bruine tegeltjes op de vloer, zoals je die in de hal van oude schoolpanden kent, een houten bar en een heel knus podium, gemaakt van pallets. Helemaal mijn “kopje thee”.
Daarnaast was denk ik nog het mooiste dat Paul en Annemie er ook waren (de schoonfamilie van Wendy, bij hen hadden Esker en ik de eerste nacht gelogeerd) en Sara en Bowie (een deel van het gezin van Wendy) en bekenden van hen. Wederom, ik zeg het nog maar een keer, was het echt een thuiswedstrijd.
Het was even spannend of er wel wat mensen zouden komen omdat het zo op het laatste moment allemaal geregeld was maar langzaamaan kwamen er toch wat mensen binnendruppelen.
Om 20:30ish begonnen we.
De set was semi-akoestisch, wat betekent dat onze zang niet werd uitversterkt. Dit werkt goed voor de intimiteit van een concert maar betekende ook dat een man in het publiek het niet helemaal goed kon verstaan. Deze kreeg van mij daardoor even een LP in zijn handen gedrukt zodat hij de teksten mee kon lezen. Dit resulteerde - heel grappig en leuk - in meegeknik van de meneer en daarnaast kon hij mij assisteren bij de tekst van Alleen maar bezwaar.
Na het optreden kreeg ik nog complimenten over de teksten, wat ik heel mooi vond (overkill van het woord ‘mooi’, het spijt me, maar ik kan niet beter). Ik denk dat ik nog nooit een optreden heb gehad waarbij ik zo erg zelf op de tekst ook lette, want er werd meegelezen!
Tijdens het optreden kwamen er nog een aantal onbekenden binnenlopen die de muziek buiten hoorden en benieuwd waren. Dit was ook heel leuk. Zo werd het toch een (nog) gezelligere boel in Pand10.
Esker en ik hebben fijn gezongen en gespeeld, ook heel erg gezweet want het werd lekker warm en ik kon af en toe het podium even af om Esker tijdens zijn gitaarintro’s eens te bewonderen en zelf eens te luisteren hoe het nou klinkt vanuit het publiek.
De avond voelde goed, de mensen waren fijn en we sloten af met Eindstation op station Tienen.
Hoewel men nog een toegift wilde, dus eigenlijk sloot ik af met Haas, waar dan weer het woord ‘schaapje’ in voor komt en waar Tienen dan ook weer een verleden mee heeft. Maar ik zal je de details besparen. Als je het wilt weten moet je het maar opzoeken op de interwebs.
Achteraf nog fijn gekletst met de aanwezigen en daarna zeer zeer zeer content naar ‘huis’, voor de laatste nacht in Tienen/België.
Vanochtend vertrokken Esker en ik rond 11:30u. En rond 21:30 was ik dan toch echt thuis (twee stops in NL maken, file, auto terugbrengen naar moeke, dat soort gekkigheden).
Afrondend:
België, wat was je fijn.
Graag wil ik een aantal mensen bedanken:
- de plekken waar we hebben mogen spelen en hun eigenaren. Katleen, Peter, Andy en Ann-Katrien, Johan, Bert en Paul en Annemie
- nogmaals Paul en Annemie, omdat we bij jullie hebben mogen pitten de eerste nacht
- Bowie voor de sterren
- Sara, omdat we je man een aantal dagen hebben geclaimd
- Peter, omdat je er alle optredens bij bent geweest. En heel erg bedankt voor je brief. Echt. heel. erg. lief. Tot morg… snel!
- Friesland Pop en Platform Popcultuur Friesland voor de toursupport
- Ton, voor het meehelpen in de voorbereiding
- Esker, want ja, jij gaat ook maar gewoon mee in alles en zo, hahaha
- Wendy, natuurlijk. Voor het regelen van dit alles, de goede zorgen, het rijden, alles in goede banen leiden, fijne gesprekken en de toekomstplannen
Iedereen bedankt voor het lezen.
Ik ga nu even stofzuigen, daarna douchen en daarna heel lang slapen.
Salut hé!