Je weet op een gegeven moment niet meer wat je kunt verwachten.
En op een gegeven moment ga je ook niet echt meer iets verwachten. Niet op een negatieve manier, maar meer op een ‘laat het maar los’ manier. Bij optredens is het toch altijd de vraag hoe de locatie er precies uitziet, hoeveel mensen er komen, of het spelen een beetje goed gaat (hoewel je dat natuurlijk meer zelf in de hand hebt) en hoe het geluid gaat zijn.
Maar toen Esker en ik aankwamen bij Kaffee Claude waren we aardig onder de indruk van de grootte van de locatie. Het podium waar wij op kwamen te staan was ongeveer hoe groot ik mij het hele café had voorgesteld, dus dat was een mooie verrassing.
Kaffee Claude blijkt een café te zijn dat het oude gemeentetheater (ik hoop dat ik dit allemaal goed onthouden heb) en het café ernaast bij elkaar heeft getrokken en de muur ertussen eruit heeft gesloopt. Zo is er een hele grote ruimte ontstaan met een prachtig oud podium.
Het optreden ging voor ons wel aardig goed. Door de lange soundcheck en het feit dat we er al vrij vroeg waren, waren mijn zenuwen niet heel erg aanwezig. Wanneer ik wel aardig onder spanning sta heeft dat wel gevolgen voor hoe ik zing. Dus het was voor mij fijn om te merken dat ik deze avond vrijuit kon zingen en daarin ook wat kon spelen.
Ogen dicht, Uitgepraat en Eindstation waren voor ons doen wat rommelig, maar we kletsen ons daar wel uit. En naderhand kwam er iemand uit het publiek die ons liet weten een traantje te hebben weggepinkt bij één van die liedjes. Dus dat zegt ook wel weer dat het niet per se perfect hoeft te zijn om indruk te kunnen maken.
Desalniettemin proberen we er vandaag iets minder een rommeltje van te maken, want wij vinden het gewoon leuker als het beter gaat.
Een aantal mensen in het publiek waren zeer aandachtig - en daar kan ik erg van genieten - en een aantal bulderden er doorheen met gelach i.v.m. gesprekken die wij niet konden verstaan - daar kan ik minder van genieten, maar iedereen moet zijn eigen ding doen, dus ik laat het maar.
Katleen in ieder geval heel erg bedankt voor de gastvrijheid en we komen graag een keer terug met voltallige band. Het was een heerlijke avond, sowieso.
Vandaag gaan we naar de Bloesembar in Sint-Truiden. Wederom zijn we erg benieuwd wat we allemaal gaan tegenkomen en sowieso (nogmaals) hebben we simpelweg veel zin om weer te kunnen spelen en de liedjes weer aan te scherpen.
Ondertussen zit Esker met zijn vriendin te appen en hebben we net een cappuccino achter de kiezen(?) van café NOON in Tienen.
We zullen zo de hort weer op.
Tot morgen.