Als jij nou eens voor mijn raam zou staan
Even klopt al heb ik je al gezien
Naar mij zwaait en op je lippen bijt
Hopend dat ik je naar binnen laat
Maar blijft wachten op een zet van mij
Ondertussen al je jas uit doet
Grappend ook alvast een knoopje los
maakt van je mooie witte blouse
Een hand langzaam door je haren haalt
terwijl je mij strak in mijn ogen kijkt
Plagend afwent en mijn blik weer vangt
en dan een beetje ongeduldig lijkt
Je schouders ophaalt en je hoofd eens schudt
En een blik op je horloge werpt
Daarna nukkig naar mijn voordeur wijst
en waarschijnlijk "doe eens open" zegt
Na een tijd maar weer je jas aandoet
Een stap dichter bij het raam komt staan
Een dramatisch lange pauze neemt
vervolgens zachtjes "doe eens open" roept
Terwijl ik roerloos op mijn bank vertoef
en schaapachtig zit te kijken
naar dit tafereel vol ongemak
zelf niet weet wat ik nu doen moet
Ik had dit nu eenmaal niet verwacht
dus mij er ook niet echt op voorbereid
verkeerde in een gechoqueerde stand
omdat ik hier steeds van gedroomd had
Want in mijn hoofd was ik al opgestaan
en had je snel binnengelaten
De witte blouse van je lijf gescheurd
en verkeerd in alle staten
Alle plekken op je lijf gezoend
mijn handen tig keer door je haar gehaald
Iets te vaak aan je arm gevoeld
en jou alles met mij laten doen
De nacht samen veel te lang gemaakt
ook de ochtend nog zien worden
rozig nog een keer je arm gekust
door de liefde dik en hard geraakt
O, was ik nou maar opgestaan
Had ik dat nou maar gedaan
Dan was het zoals ik beschreef gegaan
Maar jij hebt nooit voor mijn raam gestaan